Emocje w klasie
Czas czytania: 5 minut
Dlaczego warto mówić o emocjach w szkole?
Badania Instytutu Psychiatrii i Neurologii (EZOP, 2016–2020) pokazują, że problemy emocjonalne dotykają 6% dzieci do 6. roku życia, a w Polsce aż 9% młodych ludzi zmaga się z zaburzeniami emocjonalnymi. Dla nauczyciela oznacza to, że w każdej klasie znajdzie się co najmniej jedno dziecko, które przeżywa trudności emocjonalne. Rozpoznanie i wsparcie emocjonalne w środowisku szkolnym jest więc nie tylko ważne, ale konieczne.
Najczęstsze problemy i propozycje ćwiczeń służących poprawie funkcjonowania ucznia
1. Nadmierna drażliwość i wybuchy złości
Symptomy: uczeń często reaguje krzykiem, rzuca przedmiotami, łatwo się frustruje.
Co może zrobić nauczyciel:
- Zachować spokój i nie odpowiadać agresją.
- Zamiast oceniać („Jesteś niegrzeczny”), nazywać emocję: „Widzę, że jesteś bardzo zły”.
- Zaproponować bezpieczny sposób rozładowania emocji (np. rysowanie gniewu kolorem, ściskanie gniotka, krótki spacer).
Ćwiczenia:
· Korzystanie z „kącika złości” z przedmiotami do ugniatania i darcia
· Stosowanie ćwiczeń oddechowych w sytuacjach, kiedy dziecko zaczyna tracić kontrolę nad sobą (np. oddychanie w tempie na 4).
· Wykonanie kilku energicznych ćwiczeń fizycznych np. pajacyków, pompek.
2. Lęk i obniżone poczucie własnej wartości
Symptomy: dziecko boi się odpowiadać na lekcji, unika wystąpień publicznych, często mówi o sobie negatywnie zakładając porażkę.
Co może zrobić nauczyciel:
- Dawać dziecku zadania, które kończą się sukcesem (np. krótkie, proste odpowiedzi).
- Chwalić wysiłek, nie tylko efekt: „Widzę, że bardzo się starałeś”.
- Unikać publicznego krytykowania – lepiej rozmawiać indywidualnie.
- Pozwalać na samodzielne wybory.
- Podkreślać jego mocne strony.
Ćwiczenia:
· „Pudełko miłych słów” prowadzący/rodzic pisze na pojedynczych kartkach pozytywne cechy ucznia, uczeń pozytywne cechy nauczyciela/rodzica. Każdy z nich wrzuca do pudełka swoje kartki i wręcza pudełko partnerowi. Dziecko i nauczyciel odczytują „miłe słowa” o sobie.
· „Moje supermoce” – uczniowie rysują lub zapisują swoje mocne strony. Mogą też nawzajem wskazywać pozytywne cechy kolegów.
· Powierzanie dziecku odpowiedzialnego zadania i systematyczne chwalenie go za jego wykonanie.
3. Trudności z koncentracją i pamięcią
Symptomy: uczeń zapomina polecenia, nie kończy zadań, łatwo się rozprasza, nie potrafi wykonać złożonych poleceń.
Co może zrobić nauczyciel:
- Dzielić zadania na mniejsze etapy.
- Powtarzać i wizualizować instrukcje (np. zapisać je na tablicy).
- Ograniczyć dystraktory rozpraszające dziecko.
- Umożliwić ruchowe przerwy – dzieci z napięciem emocjonalnym często potrzebują krótkiej aktywności fizycznej.
Ćwiczenia:
· „3 rzeczy” – dziecko na początku lekcji mówi 3 rzeczy, które chce zapamiętać z zajęć. Na końcu sprawdzamy, ile udało się utrwalić.
· Układanie puzzli.
· Gry typu „memory”.
· Wyszukiwanie różnic między obrazkami.
· Zabawy wprowadzające sekwencje - głuchy telefon, powtórz nr telefonu.
4. Izolacja i unikanie kontaktów
Symptomy: dziecko siedzi samo, nie bierze udziału w zabawach grupowych, wycofuje się.
Co może zrobić nauczyciel:
- Zachęcać do małych interakcji – np. praca w parach zamiast dużych grup.
- Uczyć pozostałe dzieci postawy akceptacji i empatii.
- Rozmawiać indywidualnie, okazując zainteresowanie: „Zauważyłam, że lubisz rysować. Chcesz pokazać mi swoją pracę?”.
Ćwiczenia: „
· Krąg komplementów” – dzieci stoją w kręgu i mówią coś miłego o osobie po swojej prawej stronie.
· Zastosowanie gier planszowych.
· Zabawa w zdania niedokończone – dzieci kończą zapisane na kartkach zdania np. Najbardziej lubię lody… Moje ulubione zwierzę to … (ważne, aby dokończyć zdanie
· Zastosowanie ćwiczeń oddechowych i relaksacyjnych.
Podsumowanie
Emocje nie są przeszkodą, lecz narzędziem w rozwoju dziecka. Nauczyciel, który potrafi:
- zauważyć pierwsze sygnały trudności,
- zareagować spokojnie i z empatią,
- zaproponować konkretne ćwiczenia,
staje się nie tylko wychowawcą, ale i przewodnikiem w świecie emocji.
Dzięki prostym działaniom profilaktycznym możemy pomóc uczniom budować poczucie własnej wartości, rozwijać empatię i lepiej funkcjonować w grupie rówieśniczej.
Magdalena Duszczyk, eduterapeuta




