Emocje w klasie

Emocje w klasie

Czas czytania: 5 minut

Dlaczego warto mówić o emocjach w szkole?

Badania Instytutu Psychiatrii i Neurologii (EZOP, 2016–2020) pokazują, że problemy emocjonalne dotykają 6% dzieci do 6. roku życia, a w Polsce aż 9% młodych ludzi zmaga się z zaburzeniami emocjonalnymi. Dla nauczyciela oznacza to, że w każdej klasie znajdzie się co najmniej jedno dziecko, które przeżywa trudności emocjonalne. Rozpoznanie i wsparcie emocjonalne w środowisku szkolnym jest więc nie tylko ważne, ale konieczne.



Najczęstsze problemy i propozycje ćwiczeń służących poprawie funkcjonowania ucznia

 

1. Nadmierna drażliwość i wybuchy złości

Symptomy: uczeń często reaguje krzykiem, rzuca przedmiotami, łatwo się frustruje.

Co może zrobić nauczyciel:

  • Zachować spokój i nie odpowiadać agresją.
  • Zamiast oceniać („Jesteś niegrzeczny”), nazywać emocję: „Widzę, że jesteś bardzo zły”.
  • Zaproponować bezpieczny sposób rozładowania emocji (np. rysowanie gniewu kolorem, ściskanie gniotka, krótki spacer).

Ćwiczenia:

·        Korzystanie z „kącika złości” z przedmiotami do ugniatania i darcia

·        Stosowanie ćwiczeń oddechowych w sytuacjach, kiedy dziecko zaczyna tracić kontrolę nad sobą (np. oddychanie w tempie na 4).

·        Wykonanie kilku energicznych ćwiczeń fizycznych np. pajacyków, pompek.



2. Lęk i obniżone poczucie własnej wartości

Symptomy: dziecko boi się odpowiadać na lekcji, unika wystąpień publicznych, często mówi o sobie negatywnie zakładając porażkę.

Co może zrobić nauczyciel:

  • Dawać dziecku zadania, które kończą się sukcesem (np. krótkie, proste odpowiedzi).
  • Chwalić wysiłek, nie tylko efekt: „Widzę, że bardzo się starałeś”.
  • Unikać publicznego krytykowania – lepiej rozmawiać indywidualnie.
  • Pozwalać na samodzielne wybory.
  • Podkreślać jego mocne strony.

Ćwiczenia:

·         „Pudełko miłych słów” prowadzący/rodzic pisze na pojedynczych kartkach pozytywne cechy ucznia, uczeń pozytywne cechy nauczyciela/rodzica. Każdy z nich wrzuca do pudełka swoje kartki i wręcza pudełko partnerowi. Dziecko i nauczyciel odczytują „miłe słowa” o sobie.

·        „Moje supermoce” – uczniowie rysują lub zapisują swoje mocne strony. Mogą też nawzajem wskazywać pozytywne cechy kolegów.

·        Powierzanie dziecku odpowiedzialnego zadania i systematyczne chwalenie go za jego wykonanie.



3. Trudności z koncentracją i pamięcią

Symptomy: uczeń zapomina polecenia, nie kończy zadań, łatwo się rozprasza, nie potrafi wykonać złożonych poleceń.

Co może zrobić nauczyciel:

  • Dzielić zadania na mniejsze etapy.
  • Powtarzać i wizualizować instrukcje (np. zapisać je na tablicy).
  • Ograniczyć dystraktory rozpraszające dziecko.
  • Umożliwić ruchowe przerwy – dzieci z napięciem emocjonalnym często potrzebują krótkiej aktywności fizycznej.

Ćwiczenia:

·        „3 rzeczy” – dziecko na początku lekcji mówi 3 rzeczy, które chce zapamiętać z zajęć. Na końcu sprawdzamy, ile udało się utrwalić.

·        Układanie puzzli.

·        Gry typu „memory”.

·        Wyszukiwanie różnic między obrazkami.

·        Zabawy wprowadzające sekwencje - głuchy telefon, powtórz nr telefonu.



4. Izolacja i unikanie kontaktów

Symptomy: dziecko siedzi samo, nie bierze udziału w zabawach grupowych, wycofuje się.

Co może zrobić nauczyciel:

  • Zachęcać do małych interakcji – np. praca w parach zamiast dużych grup.
  • Uczyć pozostałe dzieci postawy akceptacji i empatii.
  • Rozmawiać indywidualnie, okazując zainteresowanie: „Zauważyłam, że lubisz rysować. Chcesz pokazać mi swoją pracę?”.

Ćwiczenia:

·        Krąg komplementów” – dzieci stoją w kręgu i mówią coś miłego o osobie po swojej prawej stronie.

·        Zastosowanie gier planszowych.

·        Zabawa w zdania niedokończone – dzieci kończą zapisane na kartkach zdania np. Najbardziej lubię lody… Moje ulubione zwierzę to … (ważne, aby dokończyć zdanie

·        Zastosowanie ćwiczeń oddechowych i relaksacyjnych.



Podsumowanie

Emocje nie są przeszkodą, lecz narzędziem w rozwoju dziecka. Nauczyciel, który potrafi:

  • zauważyć pierwsze sygnały trudności,
  • zareagować spokojnie i z empatią,
  • zaproponować konkretne ćwiczenia,

staje się nie tylko wychowawcą, ale i przewodnikiem w świecie emocji.

Dzięki prostym działaniom profilaktycznym możemy pomóc uczniom budować poczucie własnej wartości, rozwijać empatię i lepiej funkcjonować w grupie rówieśniczej.


Magdalena Duszczyk, eduterapeuta